Een jonge vrouw wordt op haar arbeidsplek, een autoverhuurbedrijf, bruut overvallen en naar een oude molen weggevoerd. In de molen wordt ze dagenlang gevangen gehouden. Wat wil de ontvoerder van haar? Haar gijzelen, of simpelweg macht over haar uitoefenen? Wat drijft hem? Is het iemand uit haar verleden? Een overigens minder onschuldig verleden dan het zich aanvankelijk laat aanzien. Door de wisseling van vertelperspectief tussen ontvoerde en ontvoerder ontspint zich in de eenzaamheid van het bos tussen beiden een wreedaardig spel, waarin slachtoffer- en daderrol op verontrustende wijze worden afgewisseld. In haar derde roman bewijst Schenkel opnieuw een meester te zijn in het beschrijven van het verborgen onheilspellende en het benoemen van de menselijke afgronden.
