Op een stralend blauwe 'zonregendag' in San Sebastián wordt Catalina geboren, het zesde en laatste kind van Maria Pérez de Erauso. Als kind al is ze volkomen idolaat van haar oudere broer Miguel. Als hij naar de zilvermijnen van Potosí in de Nieuwe Wereld is vertrokken, wil ze nog maar één ding: hem daar vinden! Bezeten door deze gedachte neemt Catalina later een rigoureus besluit: ze vlucht uit het klooster, knipt haar haren af, hult zich in jongenskleding en kiest een andere naam, Francisco Loyola. Voortaan vecht, vrijt, rooft en moordt ze als een man, en trekt jarenlang met de arts Juan Bautista door Spanje en de Nieuwe Wereld.
In een voortdurend innerlijk conflict met zichzelf, komt het uiteindelijk tot een ontmoeting tussen Francisco-Catalina en Miguel.
