Uit het derde jaar.
Wat helpt, is om af te toe eens goed te lachen. Op de afdeling cardiologie deed ik dat, toen ik in de artsenkamer een status zat te schrijven en er plotseling een alarmlicht afging in combinatie met een luide sirene. Op de gang welteverstaan. Geen arts- assistent in de buurt.Ik dacht nog: 'daar gaan we dan, mijn eerste reanimatie', en rende lichtelijk gestresst de gang op. Daar slofte een verpleegkundige naar de keuken. Ik riep: 'welke kamer?'Ze keek me verbaasd aan, liep de keuken ik en zei: 'Mijn eten is warm, de magneron is klaar,' Dat is toch niet te geloven? een magnetron met een zwaailicht en sirene op de hartbewaking!
Twee dagen later zat de arts-assistent tegenover me toen een hels kabaal losbarstte. Die keek me zenuwachtig aan en riep: 'Dat is het alarm!' Waarop ik hem, als 'ervaren' co-assistent van deze afdeling kon geruststelen: het was enkel die magnetron weer.
Wat helpt, is om af te toe eens goed te lachen. Op de afdeling cardiologie deed ik dat, toen ik in de artsenkamer een status zat te schrijven en er plotseling een alarmlicht afging in combinatie met een luide sirene. Op de gang welteverstaan. Geen arts- assistent in de buurt.Ik dacht nog: 'daar gaan we dan, mijn eerste reanimatie', en rende lichtelijk gestresst de gang op. Daar slofte een verpleegkundige naar de keuken. Ik riep: 'welke kamer?'Ze keek me verbaasd aan, liep de keuken ik en zei: 'Mijn eten is warm, de magneron is klaar,' Dat is toch niet te geloven? een magnetron met een zwaailicht en sirene op de hartbewaking!
Twee dagen later zat de arts-assistent tegenover me toen een hels kabaal losbarstte. Die keek me zenuwachtig aan en riep: 'Dat is het alarm!' Waarop ik hem, als 'ervaren' co-assistent van deze afdeling kon geruststelen: het was enkel die magnetron weer.
