In 1980 organiseerde dichter Gwy Mandelinck in Watou, bucolisch verscholen in de plooien van het West-Vlaamse heuvelland, voor het eerst een zomers evenement rond poëzie en beeldende kunst waarbij het dorp een ware metamorfose onderging. Het festijn keerde jaarlijks terug en groeide onder de naam Poëziezomers uit tot een van de belangrijkste literair-culturele evenementen in de Lage Landen. Aan de hand van zijn dagboeknotities (geschreven tussen 1983 en 2014) roept Mandelinck, die met zijn echtgenote Agnes Hondekyn tot 2008 de artistieke leiding in handen had, de sfeer op van de coulissen en de ontmoetingen met talrijke kunstenaars en dichters: dat was Watou.
