Ramona hoort als jong meisje dat ze zonder medische hulp nooit zwanger zal worden. Als ze 23 is, huwt ze met Gerrit. Ze willen snel kinderen, maar zelfs met medische hulp lukt het niet. Ze proberen door te gaan met hun leven zonder kind, maar jaren later blijft de kinderwens knagen en ze besluiten een kind te adopteren. Door de onmenselijke manier waarop ze geweigerd worden bij het eerste adoptiebureau, zoeken ze hun weg via vrije adoptie en worden doe-het-zelvers. Zo komen ze na twee jaar in Kazachstan terecht waar ze moeten vechten voor hun kind.
