De Europese Beta-traditie is de tweede in de reeks van vijf Homerische verteltradities die Ward Blondé ontdekte in de Ilias. In tegenstelling tot de Mykeense Alpha-traditie heeft ze haar oorsprong in het proto-Keltische Europa van de Grafheuvelvolken en de Urnenveldvolken. Ze beschrijft een samenleving van clans die elkaar tot de dood bevochten op het slagveld. De Europese Beta-traditie is zo realistisch en gevarieerd in haar beschrijvingen, dat ze wel moet zijn ontstaan in een echt bestaande strijderscultuur.
Blondé’s ontdekking van de Europese Beta-traditie verschaft zowel inzicht in de Homerische Kwestie, de vraag naar het ontstaan van de Ilias en de Odyssee, als in de Europese prehistorie. Het raamwerk van de Ilias blijkt als geheel een eeuwenoude vertelling uit de Centraal-Europese bronstijd te zijn. Bovendien presenteert Blondé een theorie die de aanwezigheid van de Europese Beta-traditie in Griekenland verklaart. Ze werpt daarbij een licht op de mysterieuze kwestie van de Zeevolken, de val van het Mykeense en Hettietische Rijk, de verwoesting van Troje, de invasie van de Doriërs, en de Duistere Eeuwen in Griekenland.
Blondé’s ontdekking van de Europese Beta-traditie verschaft zowel inzicht in de Homerische Kwestie, de vraag naar het ontstaan van de Ilias en de Odyssee, als in de Europese prehistorie. Het raamwerk van de Ilias blijkt als geheel een eeuwenoude vertelling uit de Centraal-Europese bronstijd te zijn. Bovendien presenteert Blondé een theorie die de aanwezigheid van de Europese Beta-traditie in Griekenland verklaart. Ze werpt daarbij een licht op de mysterieuze kwestie van de Zeevolken, de val van het Mykeense en Hettietische Rijk, de verwoesting van Troje, de invasie van de Doriërs, en de Duistere Eeuwen in Griekenland.
