Spraakmakend boek over een van de meest delicate en minst gekende aspecten van de Tweede Wereldoorlog in België
60 jaar na de Bevrijding kregen de auteurs als eersten inzage in het archief van de VJB, de Vereniging van de joden in België
Dit boek werpt een nieuw licht op de rol van de VJB, hoe zij buiten haar wil om door de nazi-bezetter werd meegesleurd in de Endlösung
Het maakt ook duidelijk dat dit slechts kon gebeuren dankzij de misleidingstrategie van de militaire bezettingsoverheid,
die mee verantwoordelijk kan worden gesteld voor de uitvoering van de plannen van de nazi-politie
Dit boek behandelt een van de meest delicate en minst gekende aspecten van de Tweede Wereldoorlog in België. De nazi-bezetter besliste dat zijn anti-joodse politiek het beste kon worden verwezenlijkt met de hulp van 'curatoren'. Het waren de joodse leiders van de Vereniging van de joden in België die deze taak kregen opgedrongen. Zij aanvaardden de opdracht. Niet om hun opdrachtgever ter wille te zijn, wel om, zoals het een curator past, ‘als een goede huisvader’ de belangen van de joden te behartigen.
Vanaf de zomer van 1942 raakten zij evenwel, zonder het te beseffen, steeds meer verstrikt in de duivelse strategie die de uitroeiing van de joden moest vergemakkelijken. Zij werden in de twee daaropvolgende jaren steeds vaker het voorwerp van kritiek, onder meer omdat de vreemde en wellicht ook minder gefortuneerde joden hun minder na aan het hart lagen dan de minderheid van geassimileerde Belgische joden. Uiteindelijk haalde bij de overgebleven leiders de persoonlijke overlevingsdrang tot elke prijs de overhand.
De curatoren van het getto is het resultaat van een twee jaar durend onderzoek door een equipe van specialisten in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog en de joodse geschiedenis. Zij kregen als eersten inzage in de archieven van de Vereniging van de joden in België. Dit boek komt tot opvallende conclusies m.b.t. de joodse accommodatie tijdens de bezetting en de naoorlogse joodse herinnering aan de judeocide, maar het biedt uiteindelijk ook een onmisbaar beeld van een fascinerend aspect van de Belgische bezettingsgeschiedenis.
60 jaar na de Bevrijding kregen de auteurs als eersten inzage in het archief van de VJB, de Vereniging van de joden in België
Dit boek werpt een nieuw licht op de rol van de VJB, hoe zij buiten haar wil om door de nazi-bezetter werd meegesleurd in de Endlösung
Het maakt ook duidelijk dat dit slechts kon gebeuren dankzij de misleidingstrategie van de militaire bezettingsoverheid,
die mee verantwoordelijk kan worden gesteld voor de uitvoering van de plannen van de nazi-politie
Dit boek behandelt een van de meest delicate en minst gekende aspecten van de Tweede Wereldoorlog in België. De nazi-bezetter besliste dat zijn anti-joodse politiek het beste kon worden verwezenlijkt met de hulp van 'curatoren'. Het waren de joodse leiders van de Vereniging van de joden in België die deze taak kregen opgedrongen. Zij aanvaardden de opdracht. Niet om hun opdrachtgever ter wille te zijn, wel om, zoals het een curator past, ‘als een goede huisvader’ de belangen van de joden te behartigen.
Vanaf de zomer van 1942 raakten zij evenwel, zonder het te beseffen, steeds meer verstrikt in de duivelse strategie die de uitroeiing van de joden moest vergemakkelijken. Zij werden in de twee daaropvolgende jaren steeds vaker het voorwerp van kritiek, onder meer omdat de vreemde en wellicht ook minder gefortuneerde joden hun minder na aan het hart lagen dan de minderheid van geassimileerde Belgische joden. Uiteindelijk haalde bij de overgebleven leiders de persoonlijke overlevingsdrang tot elke prijs de overhand.
De curatoren van het getto is het resultaat van een twee jaar durend onderzoek door een equipe van specialisten in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog en de joodse geschiedenis. Zij kregen als eersten inzage in de archieven van de Vereniging van de joden in België. Dit boek komt tot opvallende conclusies m.b.t. de joodse accommodatie tijdens de bezetting en de naoorlogse joodse herinnering aan de judeocide, maar het biedt uiteindelijk ook een onmisbaar beeld van een fascinerend aspect van de Belgische bezettingsgeschiedenis.
