“Mijn geheim was, dat ik al vanaf mijn vroegste jeugd gesprekken voerde met een man met een sik die mij zei dat hij mijn begeleider was en dat hij niet op aarde woonde maar in de sferen.
Iets wat voor mij in al die jaren zo gewoon was geworden bleek voor vele anderen een nieuwe deur te zijn die openging en die vele vragen opriep. Vragen waarop ze van mij een antwoord verwachtten. En die antwoorden heb ik niet. Ik weet niet waarom het mij overkomt.
Jarenlang was ik bang om mijn verhaal te vertellen, omdat ik begreep dat veel mensen mij voor 'gek' zouden verklaren. Toen ik steeds meer naar buiten kwam met wie ik eigenlijk echt ben en welke facetten in 'mijn zijn' nog meer meespelen dan alleen de buitenkant die je kunt zien, kwam er een golf van reacties los.”
Dat schrijft Sylvia Lucia in het voorwoord van dit boek, waarin ze haar spirituele ontwikkeling van kindsbeen af openbaart. De hemel zal het weten is het derde boek van Sylvia Lucia en is gedeeltelijk gebaseerd op Heimwee naar de Pinkstertuin dat niet meer verkrijgbaar is. Oorspronkelijk was het de bedoeling om een "gewijzigde herdruk" van dit boek uit te geven, maar gaandeweg is er zoveel veranderd en toegevoegd dat er een nieuw boek ontstaan is.
Ze heeft al vanaf haar prille jeugd geweten dat deze man met de sik tijdens zijn leven een Engelse wetenschapper was geweest, en Oliver J.Lodge heette. Jaren terug, toen ze haar eerste computer kreeg, zocht ze hem op internet. Hij had ook een zoon, Raymond, die omgekomen is tijdens de Eerste Wereldoorlog. Toen ze voor het eerst foto’s van vader en zoon Lodge zag kreeg een enorme schok: Zij herkende hen meteen! Ze kende ze immers al jaren. Raymond was haar tweelingziel, die haar vaak meenam op reizen door de sferen. En Jezaibel, zoals ze als klein meisje de naam van Oliver Lodge had verbasterd, leerde haar van alles over de tunnel van het licht, uittredingen, zielenreizen en onvoorwaardelijke liefde. Haar verhaal is vlot geschreven, bevat zeer verhelderende inzichten en wordt, zoals gebruikelijk bij Sylvia Lucia, afgewisseld met humoristische en relativerende beschrijvingen van het dagelijkse leven.
Iets wat voor mij in al die jaren zo gewoon was geworden bleek voor vele anderen een nieuwe deur te zijn die openging en die vele vragen opriep. Vragen waarop ze van mij een antwoord verwachtten. En die antwoorden heb ik niet. Ik weet niet waarom het mij overkomt.
Jarenlang was ik bang om mijn verhaal te vertellen, omdat ik begreep dat veel mensen mij voor 'gek' zouden verklaren. Toen ik steeds meer naar buiten kwam met wie ik eigenlijk echt ben en welke facetten in 'mijn zijn' nog meer meespelen dan alleen de buitenkant die je kunt zien, kwam er een golf van reacties los.”
Dat schrijft Sylvia Lucia in het voorwoord van dit boek, waarin ze haar spirituele ontwikkeling van kindsbeen af openbaart. De hemel zal het weten is het derde boek van Sylvia Lucia en is gedeeltelijk gebaseerd op Heimwee naar de Pinkstertuin dat niet meer verkrijgbaar is. Oorspronkelijk was het de bedoeling om een "gewijzigde herdruk" van dit boek uit te geven, maar gaandeweg is er zoveel veranderd en toegevoegd dat er een nieuw boek ontstaan is.
Ze heeft al vanaf haar prille jeugd geweten dat deze man met de sik tijdens zijn leven een Engelse wetenschapper was geweest, en Oliver J.Lodge heette. Jaren terug, toen ze haar eerste computer kreeg, zocht ze hem op internet. Hij had ook een zoon, Raymond, die omgekomen is tijdens de Eerste Wereldoorlog. Toen ze voor het eerst foto’s van vader en zoon Lodge zag kreeg een enorme schok: Zij herkende hen meteen! Ze kende ze immers al jaren. Raymond was haar tweelingziel, die haar vaak meenam op reizen door de sferen. En Jezaibel, zoals ze als klein meisje de naam van Oliver Lodge had verbasterd, leerde haar van alles over de tunnel van het licht, uittredingen, zielenreizen en onvoorwaardelijke liefde. Haar verhaal is vlot geschreven, bevat zeer verhelderende inzichten en wordt, zoals gebruikelijk bij Sylvia Lucia, afgewisseld met humoristische en relativerende beschrijvingen van het dagelijkse leven.
