Karel de Grote, Charlemagne, Carolus Magnus: talloze Europeanen kennen zijn naam – van Engeland tot Hongarije, van Spanje tot Denemarken. Het koninkrijk dat hij erfde, breidde hij door verovering van een reeks andere staten uit tot een imperium dat vrijwel geheel West- en Centraal Europa omvatte. Om die toestand te bestendigen, dwong hij in het jaar 800 de paus hem tot keizer te kronen. Maar de zeer uiteenlopende landen verenigde hij vooral door een gewiekste economische en infrastructurele politiek, alsmede door de macht die hij gaf aan de Kerk van Rome. Zo werd tijdens zijn regering de christelijke cultuur de basis van dit werelddeel. Geen wonder dat Karel de Grote na zijn dood mythische proporties kreeg en gezien wordt als een van de grondleggers van de eenheid van Europa. In dit kleine boekje scheidt professor Rietbergen de man van de mythe.
