'Van Dorothy Parker circuleren talloze oneliners.
Met haar bijtende spot moet ze vrijwel iedereen in haar omgeving de mond hebben weten te snoeren. Toen de hoofdredacteur van The New Yorker haar nodig had, liet ze hem weten: 'Tell him that I'm too fucking busy, and vice versa'.
Ze schreef gedichten en was een succesvol toneel- en boekrecensent. Hoewel ook deze stukken juweeltjes hebben opgeleverd - 'Dit is geen roman die we licht terzijde moeten schuiven. We moeten hem met grote kracht wegsmijten' - zijn het vooral haar korte verhalen die nog steeds de moeite waard zijn.
Ze was namelijk niet alleen vlijmscherp in haar kritieken, maar had ook een fijnzinnig psychologisch inzicht en een subtiele techniek.
Haar verhalen zijn kleine, vaak zeer humoristische schetsen van menselijke tragedies waarin het geluk zeldzaam is.'
Met haar bijtende spot moet ze vrijwel iedereen in haar omgeving de mond hebben weten te snoeren. Toen de hoofdredacteur van The New Yorker haar nodig had, liet ze hem weten: 'Tell him that I'm too fucking busy, and vice versa'.
Ze schreef gedichten en was een succesvol toneel- en boekrecensent. Hoewel ook deze stukken juweeltjes hebben opgeleverd - 'Dit is geen roman die we licht terzijde moeten schuiven. We moeten hem met grote kracht wegsmijten' - zijn het vooral haar korte verhalen die nog steeds de moeite waard zijn.
Ze was namelijk niet alleen vlijmscherp in haar kritieken, maar had ook een fijnzinnig psychologisch inzicht en een subtiele techniek.
Haar verhalen zijn kleine, vaak zeer humoristische schetsen van menselijke tragedies waarin het geluk zeldzaam is.'
