Rik van Schaik (1974) brengt in De Laatste Sinterklaas van De Meern schetsen en verzen samen over op hol geslagen Sinterklazen, spookachtige kerstnachten, pijnlijke oudejaarsavonden, brute moordzaken, dwalende popiconen, moordende dichters, fantaserende amateurspionnen, rouwende theatermakers, gemankeerde paragnosten, spokende schrijvers, theatrale dorpsgenoten, clandestiene lijkverbrandingen, hoog aan de wind gaande wetenschappers, vernielde acteurs, schimmige tradities van Terschelling, nachtwandelaars op Vlieland, herinneringen aan brutale journalisten, droomwandelingen door Utrecht, verloren vrienden en vriendinnen in het algemeen en de donkere zijde van De Meern in het bijzonder. Kortom: een volle zak venijnig snoepgoed voor donkere en lichtere dagen.
