De loden schoentjes

In deze volledig op zichzelf staande roman ontmoet de lezer een personage dat hem bekend kan voorkomen uit De zeemeermin, het romandebuut van Paul Marijnis. Met deze Marietje maken we hier kennis als Bambi. Onder die naam danst ze, samen met de andere veertienjarige Kittens - overdag ondergebracht in een Tehuis voor Anomische Meisjes - elke avond rond middernacht in de Kitten Club. Bambi weet tehuis en kinderbordeel op een nacht te ontvluchten in het gezelschap van een gast, de literair criticus Arthur Pellecan, die per ongeluk in de Kitten Club verzeild raakt.
Pellecan blijkt ondanks zijn beloften niet in staat Ma-rietje, zoals ze zich intussen weer noemt, uit de moeilijkheden te helpen, waarna ze zich op onthutsend criminele wijze van hem ontdoet.
Weer slaat Marietje op de vlucht, maar niet voor lang. In een Amsterdams café ontmoet ze Pacman, een lotgenote, met wie ze een lesbische verhouding begint. De kennismaking met Pacman vormt de aanzet tot slopende omzwervingen door de louche kanten van de grote stad. Als aan deze gezworen zusterschap een einde komt, wordt Marietje Maf. In die hoedanigheid neemt ze op even huiveringwekkende als grandioze wijze wraak op haar vroegere exploitant, waarna ze met een fenomenale actie weet te ontkomen aan de gevolgen van haar daad.
De loden schoentjes is een vileine, in virtuoze stijl geschreven eenentwintigste-eeuwse stadsodyssee.