De lottowinnaar

De elf verhalen in De lottowinnaar van Sakoentela Hoebba, waarin het dagelijkse leven in Suriname tot leven komt, getuigen van een groot inlevingsvermogen. Schijnbaar moeiteloos verplaatst de auteur zich in Soeshiel op het moment dat hij aan zijn ouders vertelt dat hij met zijn vriend Vikash gaat samenwonen, maar ook in de in Holland wonende kleindochter Sharda die haar dementerende oma in Suriname bezoekt. 'Niemand hoeft iets te weten tot ze er zelf achter komen,' zegt Soeshiel, woorden die typerend zijn voor deze verhalenbundel. Veel wordt verzwegen, bewust, of bedekt door de mantel der liefde. En toch is veel pijnlijk duidelijk. Zo huilt er een hond na de woorden van Soeshiel, een voorbode van de dood of naderend ongeluk.

Hoebba's beschrijvingen en metaforen kenmerken zich door originaliteit. Een ongelukkig huwelijk wordt vergeleken met een schaar. Ondanks de voortdurende angst voor 'wat de mensen er wel niet van zullen zeggen' spelen buitenechtelijke relaties, en soms zelfs de kinderen die daaruit voorkomen, een grote rol in veel van de verhalen. Net als werkeloosheid, geldgebrek en hoe je dat moet oplossen. Zo wordt Mandra in het verhaal 'De fles' voor haar 'liefde' met botervis betaald... 'Ze haatte zichzelf om haar zwakte zich door Dilip te laten gebruiken en om haar nog grotere zwakte dat ze niet het lef had Radj te verlaten.' Hij verbiedt haar te gaan werken en dat terwijl hij drinkt en werkeloos is.

We zijn getuige van breekpunten in mensenlevens: Navin die erachter komt dat Indra minderjarig was toen hij haar zwanger maakte, Prem die dankzij een Pandit eindelijk in beweging komt en Rita die blijft vertrouwen op voorspellende dromen en de door haar gekochte lootjes. De lottowinnaar bevat verhalen die je niet snel vergeet, accuraat en verfijnd geschreven.
Sakoentela Hoebba (Suriname, Wanica, 1958) studeerde in 2014 af aan de Schrijversvakschool Paramaribo. De lottowinnaar is haar debuut.