Cees Jobben is in 1954 geboren in Amsterdam.
Hij is oud bestuurder van Wegra Utrecht B.V. 2000-2013, een onderneming die zich sinds de jaren '70 van de vorige eeuw heeft beziggehouden met de exploitatie van prostitutie units op het Zandpad in Utrecht. Hij was sinds 1985 in dienst bij de holding waar Wegra deel van uitmaakt. Hij is getrouwd en heeft een normaal gezinsleven, is vader van 2 volwassen dochters en grootvader van een kleinzoon.
Voor het schrijven van dit boek heeft Jobben geput uit een persoonlijk dossier van meer dan tienduizend documenten. Er is al veel gezegd en geschreven over de sluiting van het Zandpad, maar nog niet eerder werd de periode die voorafging aan de sluiting goed beschreven.
Het komt er op neer dat ambtenaren van de gemeente Utrecht al sinds 2008 systematisch zijn bezig geweest het Zandpad in een verkeerd daglicht te plaatsen met als uiteindelijk doel het te elimineren. Hij vertelt aan de hand van gespreksverslagen, notulen van vergaderingen en correspondentie hoe dat in zijn werk ging. Ook beschrijft hij de aanzegging tot de sluiting, een bestuurlijke rapportage die tot nu toe als geheim is betiteld, en de daarna volgende juridische procedures.
'Het is een onthullend en ontluisterend verhaal.'
Hij is oud bestuurder van Wegra Utrecht B.V. 2000-2013, een onderneming die zich sinds de jaren '70 van de vorige eeuw heeft beziggehouden met de exploitatie van prostitutie units op het Zandpad in Utrecht. Hij was sinds 1985 in dienst bij de holding waar Wegra deel van uitmaakt. Hij is getrouwd en heeft een normaal gezinsleven, is vader van 2 volwassen dochters en grootvader van een kleinzoon.
Voor het schrijven van dit boek heeft Jobben geput uit een persoonlijk dossier van meer dan tienduizend documenten. Er is al veel gezegd en geschreven over de sluiting van het Zandpad, maar nog niet eerder werd de periode die voorafging aan de sluiting goed beschreven.
Het komt er op neer dat ambtenaren van de gemeente Utrecht al sinds 2008 systematisch zijn bezig geweest het Zandpad in een verkeerd daglicht te plaatsen met als uiteindelijk doel het te elimineren. Hij vertelt aan de hand van gespreksverslagen, notulen van vergaderingen en correspondentie hoe dat in zijn werk ging. Ook beschrijft hij de aanzegging tot de sluiting, een bestuurlijke rapportage die tot nu toe als geheim is betiteld, en de daarna volgende juridische procedures.
'Het is een onthullend en ontluisterend verhaal.'
