Brussel was van oordeel dat de liquidatie van Lumumba onontbeerlijk was om de belangen van de trusts die de kolonie als hun wingewest ontgonnen, voor de toekomst veilig te stellen.
Dit boek verscheen voor het eerst in september 1999, en was de directe aanleiding voor de oprichting van een parlementaire onderzoekscommissie op 2 februari 2000 over dit thema.
Met nieuwe, uitgebreide inleiding.
Op 30 juni 1960 werd de Belgische kolonie Congo onafhankelijk verklaard. Koning Boudewijn schetste in een erg paternalistische redevoering een rooskleurig beeld van de kolonisatie. Tegen het protocol in kwam de verkozen Congolese premier Lumumba met een onverwachte speech: hij richtte zich niet tot de meesters van weleer, maar tot 'de Congolese mannen en vrouwen, strijders voor de onafhankelijkheid die vandaag hun overwinning vieren'.
Op 17 januari 1961 werd Lumumba vermoord in Katanga, de rijke koperprovincie die ondertussen met Belgische hulp van Congo was afgescheurd. De moord werd uitgevoerd door een vierkoppig executiepeloton, een Belgische kapitein gaf het bevel tot vuren, Belgische officieren en Katangese ministers keken zwijgend toe.
Begin 2017 dook nieuw bewijsmateriaal op, toen bij een huiszoeking in de nalatenschap van een Belgisch politiecommissaris, resten van de vermoorde premier werden gevonden.
Anno 2020 (!) behandelt een onderzoeksrechter een klacht van de familie Lumumba tegen Belgen die bij de moord betrokken waren.
Ondertussen dwongen Belgisch-Congolese organisaties van het Brusselse stadsbestuur een Lumumbaplein af, en ze blijven ijveren voor een meer diepgaande dekolonisatie van de publieke opinie.
