‘Zoals een mug zijn leven in gevaar brengt om de helderheid van een kaars te aanschouwen, zo ook doet een heer dat door te kijken naar de schoonheid van een dame’ is een van de populairste gedichtjes in ‘vrouwenalba amicorum’. Aan het eind van de zestiende eeuw werd het mode onder jonge adellijke vrouwen om een boekje bij te houden waarin zij gedichten en liederen, tekeningen en spreuken van vrienden verzamelden. Zij deden dit om gelijkgestemden te vinden, te flirten, herinneringen vast te leggen en hun identiteit te vormen en presenteren. Het was de bedoeling dat men gepaste bijdragen leverde, maar vooral mannen hadden daar soms moeite mee – de waarschuwingen van eigenaressen om obscene bijdragen eruit te scheuren ten spijt.
In De mug en de kaars ontrafelt Sophie Reinders de zeer onderbelichte leefwereld van jonge adellijke vrouwen (en mannen) anno 1600 aan de hand van deze fascinerende vriendenboekjes. We zien hoe vriendschappen werden bevestigd en liefdes nagejaagd, gevonden en soms ook verloren. Deze vrouwenalba amicorum zijn vrijwel uitsluitend overgeleverd uit de Noordelijke Nederlanden en tonen ons een andere, verrassende kant van de Gouden Eeuw.
In De mug en de kaars ontrafelt Sophie Reinders de zeer onderbelichte leefwereld van jonge adellijke vrouwen (en mannen) anno 1600 aan de hand van deze fascinerende vriendenboekjes. We zien hoe vriendschappen werden bevestigd en liefdes nagejaagd, gevonden en soms ook verloren. Deze vrouwenalba amicorum zijn vrijwel uitsluitend overgeleverd uit de Noordelijke Nederlanden en tonen ons een andere, verrassende kant van de Gouden Eeuw.
