'De rechterhand van grootmeester Konstantine' is door Konstantine Gamsachoerdia in 1939 geschreven rondom een legende over de bouw van de kathedraal Svetitschoveli in het begin van de 11e eeuw in Mtscheta, de oude hoofdstad van Georgië en tegen de achtergrond van de toenmalige politieke situatie. Centraal in het verhaal staat het tragische lot van de toegewijde architect Konstantine Arsakidze die van de koning de opdracht krijgt om de kathedraal te bouwen. Maar Arsakidze wordt de rivaal van de koning in zijn liefde voor Sjorena, de dochter van een opstandige edelman, wat voor de betrokkenen uitloopt op een gruwelijk drama.
Deze roman is een van de belangrijkste uit de Georgische literatuur en past in het literaire klimaat van omstreeks 1940 met een sterke neoromantische inslag, prachtige natuurbeschrijvingen, lange dialogen over geloof, kunst, filosofie, erotiek, met tussendoor de spannende intriges in het politieke spel tussen de machthebbers in die periode.
De auteur Konstantine Gamsachoerdia was dissident onder het communistische bewind toen Georgië deel uitmaakte van de Sovjet Unie. Zijn zoon werd de eerste president van het vrije Georgië. Om aan de censuur te ontkomen zag de auteur zich genoodzaakt zijn verhalen in het verleden te laten afspelen. Hij blijkt over een fabelachtige historische kennis van zijn land te beschikken en weet deze onder de druk van het communisme en gedreven door liefde voor zijn vaderland in de context van een historische roman te verwerken tot een levend verhaal.
Deze roman is een van de belangrijkste uit de Georgische literatuur en past in het literaire klimaat van omstreeks 1940 met een sterke neoromantische inslag, prachtige natuurbeschrijvingen, lange dialogen over geloof, kunst, filosofie, erotiek, met tussendoor de spannende intriges in het politieke spel tussen de machthebbers in die periode.
De auteur Konstantine Gamsachoerdia was dissident onder het communistische bewind toen Georgië deel uitmaakte van de Sovjet Unie. Zijn zoon werd de eerste president van het vrije Georgië. Om aan de censuur te ontkomen zag de auteur zich genoodzaakt zijn verhalen in het verleden te laten afspelen. Hij blijkt over een fabelachtige historische kennis van zijn land te beschikken en weet deze onder de druk van het communisme en gedreven door liefde voor zijn vaderland in de context van een historische roman te verwerken tot een levend verhaal.
