1940-1945, de Tweede Wereldoorlog ontrolt zich over Europa. De burger snakt naar informatie, en dat in een wereld waarin visuele communicatie nog zo goed als onbestaande is. De Duitse machthebbers beseffen de kracht van propaganda maar al te goed. Daarom creëert de Duitse generale staf Signaal, een uniek tijdschrift dat als eerste uitpakt met paginagrote kleurenfoto’s, rechtstreeks van op het slagveld.
Signaal, gemaakt door journalisten onder militair bevel, is voor de bevolking van de bezette gebieden de belangrijkste visuele informatiebron over de wereldbrand. Met een oplage van meer dan 2,5 miljoen exemplaren, vertaald in veertig talen, is dit tweewekelijkse magazine het meest gelezen blad in Europa. Het is het eerste product van embedded journalism, lang voor de komst van de CNN, en vormt meteen ook de inspiratiebron van de naoorlogse makers van Life Magazine en Time.
Signaal mocht enkel worden verkocht in de door nazi-Duitsland bezette gebieden. Dat liet de redactie van het blad toe een geheel eigen redactionele lijn te volgen, anticommunistisch en gericht op collaboratie. In De Tweede Wereldoorlog door de ogen van de Duitsers neemt Ludwig Verduyn de lezer mee achter de schermen van Signaal. Je ontdekt niet enkel hoe het blad werd gemaakt en welke redactionele strategie de hoofdredactie volgde, maar krijgt ook inkijk in de intriges van de machtsstrijd tussen het Duitse leger en het naziministerie van Propaganda, dat onder leiding van Joseph Goebbels het blad onder zijn controle wou krijgen.
Signaal, gemaakt door journalisten onder militair bevel, is voor de bevolking van de bezette gebieden de belangrijkste visuele informatiebron over de wereldbrand. Met een oplage van meer dan 2,5 miljoen exemplaren, vertaald in veertig talen, is dit tweewekelijkse magazine het meest gelezen blad in Europa. Het is het eerste product van embedded journalism, lang voor de komst van de CNN, en vormt meteen ook de inspiratiebron van de naoorlogse makers van Life Magazine en Time.
Signaal mocht enkel worden verkocht in de door nazi-Duitsland bezette gebieden. Dat liet de redactie van het blad toe een geheel eigen redactionele lijn te volgen, anticommunistisch en gericht op collaboratie. In De Tweede Wereldoorlog door de ogen van de Duitsers neemt Ludwig Verduyn de lezer mee achter de schermen van Signaal. Je ontdekt niet enkel hoe het blad werd gemaakt en welke redactionele strategie de hoofdredactie volgde, maar krijgt ook inkijk in de intriges van de machtsstrijd tussen het Duitse leger en het naziministerie van Propaganda, dat onder leiding van Joseph Goebbels het blad onder zijn controle wou krijgen.
