De Val van de Vliegende Forten
17 augustus 1943- 6 oktober 1943. In de zomer van 1943 was het Amerikaanse bombardementsoffensief goed op dreef gekomen. Op 17 augustus 1943 werd voor de eerste maal een aanval gelanceerd op industriële gebieden diep in het Reich. De kogellagerfabrieken van Schweinfurt stonden al geruime tijd bovenaan de lijst met doelwitten van de Amerikaanse Achtste Luchtmacht. Maar er was nog een plaats die het opperbevel wilde treffen: de Messerschmitt-fabrieken te Regensburg, diep in Beieren.
De Amerikanen smeedden een gedurfd plan: beiden plaatsen zouden op dezelfde dag gebombardeerd worden. Regensburg zou als eerste aan de beurt komen. Het waren de B-17’s van de 4de Bombardment Wing, die de opdracht kregen. Er werd een stout plan ontrold: in plaats van rechtsomkeer te maken, zouden ze dan meteen koers zetten naar de Alpen om tenslotte in Noord-Afrika te landen. De 4de Bombardment Wing kon rekenen op de luchtsteun van haast alle P-47 Thunderbolts die op dat moment in Groot-Brittannië gestationeerd waren.
De geallieerde planners waren ervan overtuigd dat zo’n shuttle mission de Luftwaffe in de war zou brengen: de Amerikaanse formatie zou immers achter de besneeuwde bergkammen verdwijnen.
Maar intussen zou reeds een tweede missie gestart zijn. Het doelwit, Schweinfurt, zou aangevallen worden door de Flying Fortresses van de 1st Bombardment Wing, die de meest ervaren bombardementsgroepen van de Achtste Luchtmacht groepeerde.
Dit zouden de langste missies worden die de 8ste luchtmacht tot dan uitgevoerd had. De meeste voorgaande raids werden voor het grootste deel geëscorteerd door P-47 Thunderbolts, maar bij zo’n diepe vlucht boven Duitsland zouden de formaties Vliegende Forten onder de aanvallen van de Luftwaffe komen te staan, daar de Amerikaanse escorte op dat moment van de oorlog tot slechts de Duitse grens kon reiken. De Amerikaanse luchtmacht verloor die dag zestig bommenwerpers, waarvan een deel boven België.
17 augustus 1943- 6 oktober 1943. In de zomer van 1943 was het Amerikaanse bombardementsoffensief goed op dreef gekomen. Op 17 augustus 1943 werd voor de eerste maal een aanval gelanceerd op industriële gebieden diep in het Reich. De kogellagerfabrieken van Schweinfurt stonden al geruime tijd bovenaan de lijst met doelwitten van de Amerikaanse Achtste Luchtmacht. Maar er was nog een plaats die het opperbevel wilde treffen: de Messerschmitt-fabrieken te Regensburg, diep in Beieren.
De Amerikanen smeedden een gedurfd plan: beiden plaatsen zouden op dezelfde dag gebombardeerd worden. Regensburg zou als eerste aan de beurt komen. Het waren de B-17’s van de 4de Bombardment Wing, die de opdracht kregen. Er werd een stout plan ontrold: in plaats van rechtsomkeer te maken, zouden ze dan meteen koers zetten naar de Alpen om tenslotte in Noord-Afrika te landen. De 4de Bombardment Wing kon rekenen op de luchtsteun van haast alle P-47 Thunderbolts die op dat moment in Groot-Brittannië gestationeerd waren.
De geallieerde planners waren ervan overtuigd dat zo’n shuttle mission de Luftwaffe in de war zou brengen: de Amerikaanse formatie zou immers achter de besneeuwde bergkammen verdwijnen.
Maar intussen zou reeds een tweede missie gestart zijn. Het doelwit, Schweinfurt, zou aangevallen worden door de Flying Fortresses van de 1st Bombardment Wing, die de meest ervaren bombardementsgroepen van de Achtste Luchtmacht groepeerde.
Dit zouden de langste missies worden die de 8ste luchtmacht tot dan uitgevoerd had. De meeste voorgaande raids werden voor het grootste deel geëscorteerd door P-47 Thunderbolts, maar bij zo’n diepe vlucht boven Duitsland zouden de formaties Vliegende Forten onder de aanvallen van de Luftwaffe komen te staan, daar de Amerikaanse escorte op dat moment van de oorlog tot slechts de Duitse grens kon reiken. De Amerikaanse luchtmacht verloor die dag zestig bommenwerpers, waarvan een deel boven België.
