Huys Ilpenstein mag dan al zo'n 150 jaar geleden zijn gesloopt, zijn bewoners - en wat voor bewoners! - en hun bezittingen worden weer tot leven gewekt in de verhalen van dit boek.
Verhalen over beroemde en toch niet zo gekende mensen, over bekende en nog niet zo gekende kunstschatten worden gespiegeld aan het verhaal van een onbekend persoon, die straks bekend maar ook verdwenen zal zijn.
Wanneer de lezer na dit boek spoorslags wil afreizen naar musea in Amsterdam, Leiden, Kassel, Berlijn en Parijs óf op bezoek wil bij de schrijver, dan is dat zo bedoeld noch toeval, doch onvermijdelijk.