Gedichten van Frank De Crits rond het thema Brussel in een bloemlezing met 3 afzonderlijke hoofdstukken: 16 nieuwe gedichten, 12 gedichten uit verspreide, onvindbare publicaties en 42 gedichten uit vijf eerder gepubliceerde bundels.
Geert van Istendael: ‘Dit is poëzie als motregen. Dit is poëzie als de vuile sneeuw van vorige week. Als een tram die vastrijdt op de eindeloze Alsembergse Steenweg. Als koterij aan de achterkant van onze huizen. Dit is poëzie die past bij Brussel als een zak friet bij het Jourdanplein. Dit is poëzie die alleen Crits kan schrijven. En moet schrijven. Dit is de poëzie die mijn geliefde Brussel verdient.’
Frank De Crits (Oudenaarde, 1942) publiceerde een zevental dichtbundels, waaronder ‘Verbazend hoe inlichtingen nog worden doorgeseind’ (1976), ‘33 werkwoorden en andere miezerigheden’ (1976), ‘Jagen in Brussel’ (1980), ‘Schrijnwerk’ (1986) en ‘Met Chinese inkt’ (1998). Hij werkte mee aan talrijke literaire publicaties over Brussel. In ‘Pied-à-terre in Brussel’ (2002) bracht De Crits 25 schrijversportretten samen. Hij vertaalde Franstalige poëzie van o.a. Max Jacob, William Cliff, Achille Chavée, Serge Meurant, Werner Lambersy en Daniel Fano. Een tijdlang schreef hij ook liedjesteksten voor Johan Verminnen en de folkgroep Rum.
Frank De Crits is o.a. secretaris van de Middagen van de Poëzie in Brussel en stond mee aan de wieg van het Beschrijf, waarvoor hij regelmatig werkt en optreedt.
Geert van Istendael: ‘Dit is poëzie als motregen. Dit is poëzie als de vuile sneeuw van vorige week. Als een tram die vastrijdt op de eindeloze Alsembergse Steenweg. Als koterij aan de achterkant van onze huizen. Dit is poëzie die past bij Brussel als een zak friet bij het Jourdanplein. Dit is poëzie die alleen Crits kan schrijven. En moet schrijven. Dit is de poëzie die mijn geliefde Brussel verdient.’
Frank De Crits (Oudenaarde, 1942) publiceerde een zevental dichtbundels, waaronder ‘Verbazend hoe inlichtingen nog worden doorgeseind’ (1976), ‘33 werkwoorden en andere miezerigheden’ (1976), ‘Jagen in Brussel’ (1980), ‘Schrijnwerk’ (1986) en ‘Met Chinese inkt’ (1998). Hij werkte mee aan talrijke literaire publicaties over Brussel. In ‘Pied-à-terre in Brussel’ (2002) bracht De Crits 25 schrijversportretten samen. Hij vertaalde Franstalige poëzie van o.a. Max Jacob, William Cliff, Achille Chavée, Serge Meurant, Werner Lambersy en Daniel Fano. Een tijdlang schreef hij ook liedjesteksten voor Johan Verminnen en de folkgroep Rum.
Frank De Crits is o.a. secretaris van de Middagen van de Poëzie in Brussel en stond mee aan de wieg van het Beschrijf, waarvoor hij regelmatig werkt en optreedt.
