Xhezair Gjika is schrijver en maakt deel uit van het 'verboden volk', de Albanese gemeenschap van Kosovo in ex Joegoslavië. De bewoners van Vajazan vormen een kleurrijke wereld van handwerkslieden, dichters en prostituees, die om te kunnen overleven tot lafaards en verklikkers verworden. De Servische politie treedt bij de minste verdenking meedogenloos op en maakt de mensen machteloos. Ook Gjika wordt gearresteerd en dagenlang verhoord – verraden door zijn geliefde Rudina. Rexhep Qosja beschrijft zijn personages met scherpe ironie, maar zelfs de wrede Danjoll Sherka behoudt een menselijk gezicht. De sfeer is doortrokken van een kafkaiaanse beklemming en angst. Van begin tot eind klinkt een bittere lach, die evengoed als een klacht zou kunnen worden opgevat. In het licht van de recente geschiedenis van voormalig Joegoslavië krijgt het boek, dat oorspronkelijk in 1974 verscheen, een bijna visionaire dimensie.
