Dromen zijn bedrog

Sofie Simoens haalt de trekker over. BÀÀÀÀNGGG! Een flits, een knal. Trigger-happy flikske, denkt zij en glimlacht. Alles wordt zwart voor haar ogen. Een moslimterrorist hakt het been af van een moslimgeestelijke. In de Bagdadstraat ?Jurassic Park zoals wijkagenten zeggen?trekt de gerechtelijke machine zich op gang met genoeg wapens om heel Afghanistan te veroveren. ?Hier de politie! Gelieve de straat te ontruimen!?

? Iedereen stijf van de stress. ?Alle moslims op de grill!? roept Yaakov. WHÓÓÓÓÓSHHH! Heel de diamantwijk in de fik. ?Hamas, Hamas, alle joden aan het gas!? Een rukwind veegt door de natte straat. ?De NV België is een land in faling,? zegt de reporter en knipoogt naar zijn kijkers. Overal bloedende slachtoffers, mensen in shock en zwarte smurrie die als Luikse siroop uit hun mond gulpt. ?Koffie voor de mannen?? vraagt Flora. ?Klotejob, hé?? zegt Tytgat. Sofie Simoens schrikt wakker. Ik ben dood, denkt zij en huilt zachtjes tot al haar tranen zijn opgehuild.

Sofie Simoens heeft het niet voor de poes als nieuwe commissaris van de moordbrigade. Vooral de kwade geesten in haar eigen hoofd spelen haar parten. Niet te verwonderen dat het akelig kil en stil is in de stad aan de stroom waar de regen natter en kouder is dan elders in het land.