Een goed kind regeert z'n eigen

Sinds 1977 wonen wij in Amsterdam en
tot op de dag van vandaag is Linda van ’t
Wout onze steun en toeverlaat. Linda heeft
ons wegwijs gemaakt in de stad, ze heeft ons
Amsterdams geleerd, ze heeft de kinderen
zien opgroeien en toen ze uitzwermden heeft
ze er steeds voor gezorgd dat ze in een schoon
huis terechtkwamen. Linda is niet weg te
denken uit ons gezin.
En al die tijd dat ze bij ons is heeft zij
verteld, bij de koffie. Over haar opa, haar
opoe, over haar moeder en haar tantes, over
het leven in de Jordaan, de Kinkerbuurt
en de Pijp, want vertellen kan ze, het e ne
verhaal na het andere. En al die jaren riep
ik, wanneer wij weer nodig aan het werk
moesten: ‘Je moet het allemaal opschrijven,
Linda, voor jezelf, voor je kinderen en voor
ons, want die verhalen mogen niet verloren
gaan.’
Maar Linda schreef niets op, Linda ging
door met poetsen en iets nog even een sopje
geven. ‘Goed,’ zei ik, ‘dan schrijf ik het op.’
Een goed kind regeert z’n eigen is een veelbewogen
familiegeschiedenis, beurtelings
ontroerend en geestig, rauw en nuchter.
Het is drank en armoe, maar ook vechtlust
en trots – een aangrijpend portret
van een meisje dat zich een weg naar
boven vocht, en van een tijdperk dat bijna
is verdwenen.