Met 'Het einde van de avant-garde' schreef Willem M. Roggeman het sluitstuk van een trilogie, die wordt gevormd met de dichtbundels 'Heidens Retabel' (2014) en 'Wat alleen schilders zien' (2015). Een trilogie is in de poëzie een uiterst zeldzaam verschijnsel, dat men eerder bij de roman en in de schilderkunst zal aantreffen. Elke bundel vormt een afgeronde entiteit en kan afzonderlijk gelezen worden. Wie de andere twee bundels leest, stelt vast dat zij samen een nieuwe entiteit vormen waarin het thema van de artistieke creatie centraal staat. Roggeman is niet alleen dichter, maar ook kunstcriticus in vakbladen en curator van tentoonstellingen. Titels als 'Monochroom' en 'Assemblage' verwijzen naar de beeldende kunsten. Weer neemt zijn beeldend vermogen een virtuoze allure aan. Deze dichter weet altijd opnieuw te verrassen.
