Honderd jaar geleden werd de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht, nu de Nederlandse Vereniging voor Vrouwenbelangen, Vrouwenarbeid en Gelijk Staatsburgerschap opgericht. Het streven naar vrouwenkiesrecht was een van de duidelijkste commentaren op de bestaande sekseverschillen. Dit historische moment vormde de aanleiding voor een Jaarboek over 'feminisme en verbeelding', met de bedoeling om eens buiten de geijkte paden van de georganiseerde vrouwenbeweging rond de eeuwwisseling te treden en in plaats daarvan te kijken naar de strijd om betekenissen van mannelijkheid en vrouwelijkheid in taal, beeld en verbeelding. De oproep van de redactie van het 'Jaarboek voor Vrouwengeschiedenis' om te schrijven over de 'utopische representatie van seksenverhoudingen' leidde tot een gevarieerd aanbod van artikelen. De inspiratiebronnen blijken dan zeer divers. Zo verbeeldde Wilhelmina Drucker haar ideeën over seksenverhoudingen in een aantal sprookjes. Catharina Alberdingk Thijm en Margaretha Meyboom probeerden hun idealen gestalte te geven in andere woonvormen en een meer gemeenschappelijke huishouding. Elise van Calcar ging met haar verbeelding zelfs verder dan het leven hier op aarde: zij kreeg met haar spiritisme mannen daadwerkelijk op de knieën. Soms waren er onverwachte bondgenoten, zoals het verzekeringsbedrijf, die hielpen bij de verspreiding van feministische ideeën over het belang van economische zelfstandigheid voor vrouwen. Duidelijk blijkt in ieder geval dat de oprichting van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht plaatsvond nadat al enkele decennia, vanuit zeer verschillende hoeken en op zeer diverse manieren, ideeën over andere sekseverhoudingen gestalte kregen.
