In de grootste ijssalon van Den Haag, Florencia, worden al generaties lang huisgemaakte ijsjes geschept – Italiaans ijs zonder weerga. Er wordt koffie geschonken, liters en liters koffie. En er wordt gediscussieerd, gelachen, gemijmerd, gewuifd naar bekenden, vriendelijk geknikt naar onbekenden, op schouders geklopt, en af en toe innig gezoend.
Anekdotes vliegen over en weer, levensverhalen worden breed uitgemeten. In Florencia ontmoet de hele stad elkaar; dikwijls vormt een vast groepje al een rij voordat om half acht ’s ochtends de deuren open gaan. Tot bijna middernacht is Florencia zoiets als het Europees Parlement maar dan gezellig en ongedwongen, met vertegenwoordigers van alle nationaliteiten, alle religies, alle politieke richtingen, en in alle leeftijden – van ministers tot werk- en thuislozen, van dametjes tot lolita’s, van fiscalisten tot belastingontduikers, van schakers tot boksers.
Geroezemoes. Hilariteit. Debat. De verleidelijke geur van de beste ouderwetse koffie (met een flinke scheut melk) voor de beste ouderwetse prijs. In een sinds de jaren ‘60 praktisch ongewijzigd interieur achter een altijd enerverend terras. Florencia is de huiskamer van de stad – hier proef je de nostalgie én het leven van alle dag. Zijn unieke betekenis is vastgelegd in een fotoboek ontworpen door Rieme Gleijm en Stephan Csikós. Fotograaf Otto Snoek heeft in de afgelopen jaren tal van bezoekers geportretteerd; meer dan 70 van zijn sfeerrijke portretten zijn opgenomen in dit boek. In een inleiding brengt cultureel antropoloog prof.dr. Frank Bovenkerk Florencia’s betekenis in historisch perspectief. Redactionele bijdragen van George Vermij en Bob van der Sterre onderstrepen de unieke sociaal-culturele betekenis van dit ‘instituut’.
