In 1991 nam de Koninklijke Marine het eerste multipurposefregat van de Karel Doorman-klasse in dienst. Dit nieuwe schip, dat de verouderde vaartuigen van de Roofdier-klasse en Van Speijk-klasse verving, kenmerkte zich door een innovatief ontwerp en zeer moderne sensor-, wapen- en commandosystemen. De fregatten waren vooral ontworpen om de dreiging van vijandelijke nucleaire onderzeeboten teniet te doen en moesten tevens over luchtverdedigingscapaciteit beschikken. Na het plotselinge uiteenvallen van de Sovjet-Unie zocht en vond Defensie alternatieve taken voor de M-fregatten. De schepen opereerden in de NAVO-eskaders, in het Belgisch-Nederlands eskader en als stationsschip in de West. Daarnaast voerden zij humanitaire missies uit en namen deel aan internationale operaties als UNIFIL en 'Enduring Freedom'. Toch bleken de M-fregatten te zijn ingehaald door de geschiedenis. Herstructurering en bezuinigingen dwongen Defensie tot afstoting van materieel en wijziging in de samenstelling van de oppervlaktevloot. Het ministerie verkocht zes van de acht fregatten. ‘Follow me’ beschrijft de geschiedenis van de Karel Doorman-klasse, vanaf het ontwerp tot aan de afstoting.
