Fucking reporter

Het is de zomer van 1982. Het Israëlische leger trekt massaal de grenzen van Libanon over om een definitief eind te maken aan de tegen de joodse staat gerichte vijandelijkheden van de PLO, de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie onder aanvoering van Jassir Arafat. In Beiroet komt de oorlogsmachine tot stilstand. Maar het geweld gaat onverminderd voort. Een Nederlandse journalist krijgt van zijn hoofdredacteur de opdracht de opmars van Israël en de onvermijdelijk lijkende aftocht van de Palestijnen te verslaan. In de maalstroom van de oorlogshandelingen balanceert de journalist in het inferno van Beiroet langs het ravijn van werkelijkheid en waanzin, hij ondergaat de strijd en gaat er soms bijna in ten onder. Dit is het verhaal achter de nieuwsberichten en de reportages, een verhaal dat voor de lezer van kranten en weekbladen en tv-nieuwsrubrieken verborgen blijft.
De gekozen vorm is een roman maar dat doet niets af aan de authenticiteit van het verhaal.
De schrijver heeft een carrière achter zich die hem enkele tientallen jaren naar het Midden-Oosten bracht, waar hij de harde feiten aan den lijve ondervond.