Gevluchte Belgische kloosterlingen en zieken in Veghel, 1914-1919

De vrome Anna trouwt begin jaren vijftig met de negen jaar oudere Jozef,
een charmante kapper uit Maastricht. Pas wanneer ze daadwerkelijk samen
een gezin stichten ontdekt Anna zijn ware aard. Ze beschermt haar drie
kinderen door dik en dun en zoekt ten einde raad steun en troost bij
kapelaan Franssen, een priester van de parochiekerk. Wanneer ze op een
dag ontdekt zwanger te zijn van een vierde kind slaat de paniek toe. Alles
in haar komt in opstand tot het moment dat ze denkt te weten wie de
werkelijke vader is.
Vanuit de baarmoeder volgt de ongeboren vrucht op een geheel eigen
wijze het wel en wee van Anna’s doen en laten. Wanneer Jozef van haar
zwangerschap hoort neemt hij zich voor, zoals het een goed katholiek
betaamt, om voor dit vierde kind een prijzenswaardige vader te zijn. Eva,
door hem consequent ‘mijn meisje’ genoemd, wordt een obsessie en zijn
ongekende jaloezie drijft hem tot wanhoop.
Een familietragedie tegen de achtergrond van het naoorlogs, afkalvend
katholicisme.
Een roman over de uit jaloezie gedreven passie van een vader voor zijn
dochter en de vertwijfelde zoektocht van een dochter naar begrip en
liefde van haar moeder.
‘Mijn moeder en ik, we kennen elkaar niet…’