Een levensverhaal van Gerard Wermers uit een dorp in de mooie Weerribben.
Gerard werd op jonge leeftijd seksueel misbruikt door een geestelijke van de katholieke kerk. Pas op latere leeftijd kwamen de herinneringen aan deze traumatische periode in zijn leven naar aanleiding van een televisie-uitzending weer naar boven. Het programma ging over mannen die misbruikt waren door een pastor. Toen de uitzending was afgelopen zei Gerard tegen zijn partner: 'dit gaat over mij'. De verwerking van de verschrikkelijke dingen die hij dertig jaar verborgen heeft gehouden zijn de aanleiding geweest om zijn levensverhaal op papier te laten zetten.
Volgens een goede vriendin van Gerard heeft hij een bijzonder document weten te creëren:
'Hij heeft een manier van schrijven die prettig leest. Heftig, maar soms ook met een soort van luchtigheid waardoor je weer verder kunt. Knap hoe hij dat gedaan heeft. Immers, ieder woord, iedere zin rakelt een stukje verleden op waar hij in het heden nog steeds hinder van ondervindt.
Dit document, dit schrijven over zichzelf en zijn partner en de levensgeschiedenis doet recht aan hemzelf en wie zij zijn.
Het is een open, liefdevol beschreven levensverhaal dat, hoe gruwelijk de gebeurtenissen ook zijn (geweest) en hoeveel onrecht hen is aangedaan, toch een soort van hoop, kracht en vertrouwen uitstraalt.
Met als grootste input de nimmer afnemende liefde voor Martin, zijn vriend.
Misschien moet ik hier spreken in meervoud, de liefde is wederzijds!
Misschien is het wel zo, dat door de angstgevoelens heen, het hart en de ziel weten hoe diep de liefde is tussen hen beiden en dát is misschien wel het allerbelangrijkste.'
Gerard werd op jonge leeftijd seksueel misbruikt door een geestelijke van de katholieke kerk. Pas op latere leeftijd kwamen de herinneringen aan deze traumatische periode in zijn leven naar aanleiding van een televisie-uitzending weer naar boven. Het programma ging over mannen die misbruikt waren door een pastor. Toen de uitzending was afgelopen zei Gerard tegen zijn partner: 'dit gaat over mij'. De verwerking van de verschrikkelijke dingen die hij dertig jaar verborgen heeft gehouden zijn de aanleiding geweest om zijn levensverhaal op papier te laten zetten.
Volgens een goede vriendin van Gerard heeft hij een bijzonder document weten te creëren:
'Hij heeft een manier van schrijven die prettig leest. Heftig, maar soms ook met een soort van luchtigheid waardoor je weer verder kunt. Knap hoe hij dat gedaan heeft. Immers, ieder woord, iedere zin rakelt een stukje verleden op waar hij in het heden nog steeds hinder van ondervindt.
Dit document, dit schrijven over zichzelf en zijn partner en de levensgeschiedenis doet recht aan hemzelf en wie zij zijn.
Het is een open, liefdevol beschreven levensverhaal dat, hoe gruwelijk de gebeurtenissen ook zijn (geweest) en hoeveel onrecht hen is aangedaan, toch een soort van hoop, kracht en vertrouwen uitstraalt.
Met als grootste input de nimmer afnemende liefde voor Martin, zijn vriend.
Misschien moet ik hier spreken in meervoud, de liefde is wederzijds!
Misschien is het wel zo, dat door de angstgevoelens heen, het hart en de ziel weten hoe diep de liefde is tussen hen beiden en dát is misschien wel het allerbelangrijkste.'
