De veertienjarige Moecha wordt tijdens de Tweede Wereldoorlog door een Russisch regiment meegesleept naar het front. Zonder morren levert ze haar bijdrage aan 'het collectief' door de seksuele behoeften van de legerofficieren te bevredigen. Het naïeve, door stalinistische ideologie gehersenspoelde tienermeisje beschouwt deze soldatenseks als haar vaderlandse plicht, maar verlaat 's nachts haar misbruikte lichaam om spiernaakt - als een Chagall-figuur of Boelfakovs Margarita - over de vijandelijke linies in het ingesloten Leningrad vliegen. Op deze droomvluchten aanschouwt ze het onuitsprekelijke oorlogsleed.
In de scabreuze monologue intérieur van deze martiale Lolita lopen droom, fantasie en krasse werkelijkheid, stalinistische propagandaslogans en citaten uit de Russische literatuur door elkaar heen. Uit die ongefilterde vermenging van stemmen ontspringt de zwarte humor van dit subversieve 'sprookjesstuk'. Door de goedgelovige woorden van het heilige hoertje dat niets van de weerzinwekkende banaliteit van de oorlog onder stoelen of banken steekt, legt auteur Konokov de obsceniteit van de heroïsche mythe van de 'Grote Vaderlandse Oorlog' onbarmhartig bloot.
In de scabreuze monologue intérieur van deze martiale Lolita lopen droom, fantasie en krasse werkelijkheid, stalinistische propagandaslogans en citaten uit de Russische literatuur door elkaar heen. Uit die ongefilterde vermenging van stemmen ontspringt de zwarte humor van dit subversieve 'sprookjesstuk'. Door de goedgelovige woorden van het heilige hoertje dat niets van de weerzinwekkende banaliteit van de oorlog onder stoelen of banken steekt, legt auteur Konokov de obsceniteit van de heroïsche mythe van de 'Grote Vaderlandse Oorlog' onbarmhartig bloot.
