Op zijn 82ste had linguïst Noam Chomsky eigenlijk al lang met pensioen kunnen zijn, z'n dagen doorbrengend voor de buis en zich af en toe rechtzettend om een tas English Breakfast Tea te zetten. Mooi niet dus. In zijn nieuwste boek haalt Chomsky nog eens zijn scalpel tevoorschijn en ontleedt hij met het enthousiasme van een student de politieke ontwikkelingen in de beide Amerika's. Met het enthousiasme van een student, yes indeed. Want 'het afgelopen decennium is Latijns-Amerika de meest spannende regio ter wereld geworden', schrijft Chomsky. 'Voor het eerst begint het continent zijn eigen lot in handen te nemen.'
Een reeks tot de verbeelding sprekende voorbeelden uit Bolivia, Venezuela en Haïti moet dat illustreren. En de change in de VS? Die lijkt nog niet voor morgen. Obama's verkiezing tot eerste zwarte president is memorabel maar voorlopig kiest hij hetzelfde pad als zijn voorgangers. Stijgende defensiebudgetten, onvoorwaardelijke steun aan Israël, ... Ook Obama opereert binnen een verdorven democratie waar de kleine elite nog nadrukkelijker dan voorheen de plak zwaait. De weg is nog lang.
Een reeks tot de verbeelding sprekende voorbeelden uit Bolivia, Venezuela en Haïti moet dat illustreren. En de change in de VS? Die lijkt nog niet voor morgen. Obama's verkiezing tot eerste zwarte president is memorabel maar voorlopig kiest hij hetzelfde pad als zijn voorgangers. Stijgende defensiebudgetten, onvoorwaardelijke steun aan Israël, ... Ook Obama opereert binnen een verdorven democratie waar de kleine elite nog nadrukkelijker dan voorheen de plak zwaait. De weg is nog lang.
