Jaren geleden zei ik tegen iemand dat ik graag een boek zou willen schrijven, maar dat ik geen idee had waarover ik zou kunnen vertellen.
Haar antwoord was: 'Over de liefde, Mary - mensen hebben zó'n behoefte aan liefde'.
Toen zij mij dat antwoord gaf was ik me nauwelijks bewust van de ware betekenis van liefde.
Nu pas zie ik dat het liefde-zaadje op dat moment in mijn bewustzijn was terechtgekomen en daar een goede voedingsbodem had gevonden om te groeien.
Nu pas zie ik wat ik de laatste jaren heb gedaan: ik heb overal gezocht naar liefde - in de natuur, tussen de mensen, in boeken of in films.
Mijn ontdekking is dat ik kan spreken over liefde als ik in staat ben alles, maar dan ook werkelijk alles, in mij en buiten mij te accepteren als in de diepste kern volmaakt.
Zodra ik ben gaan zien dat alles met elkaar in verbinding staat, dat het ene bestaat om het andere te voeden, is de liefde gaan bloeien.
Vanuit volledige acceptatie is harmonie en vrede ontstaan en ben ik gaan beseffen:
Ik hoef alleen maar liefde te zijn
