Vele tienduizenden kinderen zijn het slachtoffer van seksueel misbruik, mishandeling of verwaarlozing. Sommigen komen ervan af met mildere klachten na een trauma, nog te vaak kampen de slachtoffers echter met zeer ernstige stoornissen, zoals dissociatie: uit angst vlucht men bijvoorbeeld weg in dagdromen of voelt men zich heel vreemd.
Trauma veroorzaakt een van de zwaarste psychiatrische aandoeningen, waarvan de behandeling pas sinds het einde van de jaren 80 een eerlijke kans krijgt, maar waarvan de gevolgen nog onvoldoende in kaart zijn gebracht. Politiek en media lopen te hoop bij incidenten, van een structurele aanpak is nog lang geen sprake.
Freelance journalist Ankie Driessen (Den Haag, 1951) groeide op in een liefdeloos gezin. Op haar achtste misbruikte de kapelaan haar seksueel, niet lang daarna liet haar vader, haar idool, Ankie in de steek. Tientallen jaren van therapie en hulp waren nodig om haar er weer bovenop te krijgen. In 2012 publiceerde ze eerst haar eigen ervaringen, nu in Je zult maar net dat kind zijn... zet ze de problematiek van het kindertrauma in een breder perspectief.
Jongens, mannen en vrouwen vertellen in dit boek openhartig over wat zij hebben meegemaakt. Het zijn aangrijpende verhalen die de noodzaak aantonen dat de aandacht voor getraumatiseerde kinderen en volwassenen omhoog moet. Dat we, met elkaar, kinderleed dat meestal een leven lang duurt moeten zien te voorkomen. Twee psychiaters (Dirk de Wachter en Andries Korebrits) en een therapeut (Henk Weerheijm) vertellen bevlogen over hun visie op trauma en dissociatie.
Dit boek wil handvatten bieden aan een ieder die te maken krijgt met kindertrauma's; of je nu slachtoffer bent (je bent niet alleen!), ouder, docent, beleidsmaker of zorgverlener, sámen kunnen, nee móeten we ervoor zorgen dat kinderen kunnen opgroeien in een liefdevolle, veilige en vertrouwde omgeving!
Trauma veroorzaakt een van de zwaarste psychiatrische aandoeningen, waarvan de behandeling pas sinds het einde van de jaren 80 een eerlijke kans krijgt, maar waarvan de gevolgen nog onvoldoende in kaart zijn gebracht. Politiek en media lopen te hoop bij incidenten, van een structurele aanpak is nog lang geen sprake.
Freelance journalist Ankie Driessen (Den Haag, 1951) groeide op in een liefdeloos gezin. Op haar achtste misbruikte de kapelaan haar seksueel, niet lang daarna liet haar vader, haar idool, Ankie in de steek. Tientallen jaren van therapie en hulp waren nodig om haar er weer bovenop te krijgen. In 2012 publiceerde ze eerst haar eigen ervaringen, nu in Je zult maar net dat kind zijn... zet ze de problematiek van het kindertrauma in een breder perspectief.
Jongens, mannen en vrouwen vertellen in dit boek openhartig over wat zij hebben meegemaakt. Het zijn aangrijpende verhalen die de noodzaak aantonen dat de aandacht voor getraumatiseerde kinderen en volwassenen omhoog moet. Dat we, met elkaar, kinderleed dat meestal een leven lang duurt moeten zien te voorkomen. Twee psychiaters (Dirk de Wachter en Andries Korebrits) en een therapeut (Henk Weerheijm) vertellen bevlogen over hun visie op trauma en dissociatie.
Dit boek wil handvatten bieden aan een ieder die te maken krijgt met kindertrauma's; of je nu slachtoffer bent (je bent niet alleen!), ouder, docent, beleidsmaker of zorgverlener, sámen kunnen, nee móeten we ervoor zorgen dat kinderen kunnen opgroeien in een liefdevolle, veilige en vertrouwde omgeving!
