Philip Hoorne is als dichter niet makkelijk onder een hoedje te vangen. Hij dicht over uiteenlopende onderwerpen en op ver- schillende manieren. Zelf zegt hij: ‘Je raakt gemakkelijk in mijn gedichten, maar je raakt er niet altijd even makkelijk weer uit.’
Dat zal de lezer ook weer in deze bundel ervaren. De gedichten gaan over de jeugd en de kindertijd, zoals het titelgedicht, andere over de actualiteit, over de liefde en de condition humaine. De gedichten zijn op het eerste gezicht toegankelijk en eenvoudig, maar dan blijkt de dichter je toch op het verkeerde been te hebben gezet en begin je opnieuw te lezen...
