Een rij huizen, godverlaten, tussen twee dorpen. Waarom ze daar geplaatst zijn, moet ge u niet afvragen. Ze staan daar te scheelogen met bocht aan de fundering en tocht door elke kier. Eén hoopje miserie, een beetje klei, schepsels op het erf.\' Het is oudejaarsdag 1933. De dag ervoor heeft hij zijn moeder vermoord, maar dat weet nog niemand. Manu, Emmanuel voor zijn moeder, organiseert voor zijn buurtbewoners een eindejaarsfeest. Met Gustje, een klompenmaker zonder benen. En de drie zusters, elk getrouwd met een postbode, en elk met een paar kinderen. Monique houdt café op de hoek. \'In café De Donkere Wolk drinkt de baas meer dan \'t volk.\' En tot slot Wilfried en zijn moeder. Hij denkt dat zijn moeder onbevlekt ontvangen heeft. Iedereen draagt zijn steentje bij om de avond vrolijk te laten verlopen. Alleen Maria, de drie maanden zwangere vrouw van Manu, vraagt zich af waar haar schoonmoeder is gebleven. Raf Goossens (St. Niklaas 1962) won in 2008 de Jubileumverhalenwedstrijd van Uitgeverij Contact. Hij woont in de buurt van Gent, waar hij werkt als onderwijzer. Hij regisseert ook (jeugd)theater.
