Carlotta Carlyle gooit het kiekje van de pasgeboren baby dat ze in haar brievenbus vindt niet weg, hoewel er geen brief bij zit en het poststempel haar niets zegt.
Na de eerste foto volgen er nog vijf - allemaal van hetzelfde meisje, maar kennelijk steeds een jaar later genomen.
Na de zesde foto krijgt Carlotta een telefoontje van een psychiater: een van zijn patiënten, de moeder van een zesjarig kind, is plotseling overleden aan een ziekte waar praktisch nooit iemand aan sterft. Een treurende moeder, die een onderzoek wilde instellen naar een van de meest prestigieuze ziekenhuizen in Boston...
