Na het einde van de oorlog in Korea (1950-1953) en de terugkeer van de laatste Belgische vrijwilligers, werd in Belgisch Congo (1955), een bataljon para-commando's opgericht, dat de tradities van het Koreabataljon overnam. In de basis van Kamina werden talrijke jonge mannen opgeleid in wat later zou uitgroeien tot het 3de Bataljon Parachutisten.
In de woelige periode bij de onafhankelijkheid van onze Afrikaanse kolonies (Belgisch Congo en Ruanda-Urundi) in de periode 1960-1962, bewees het bataljon een waardige opvolger te zijn van de het Vrijwilligerskorps voor Korea: bij talrijke sprongen en stormlandingen, in moeilijke omstandigheden, werden duizenden blanke burgers ontzet en geëvacueerd.
Het bataljon werd daarna geplaatst in Lombardsijde (1962) en kreeg in de periode 1973-1977 zijn huidige standplaats in Tielen. De voorbereiding op tussenkomsten, vooral in Afrika, kan in ideale omstandigheden gebeuren tijdens talrijke oefeningen in België en in het buitenland.
In mei 1978 neemt het bataljon deel aan de grootscheepse reddingsactie 'Red Bean' van door onlusten bedreigde burgers in Kolwezi, in het vroegere Katanga. In een doeltreffend optreden brengt het bataljon deze bevrijdings- en beschermingsopdracht tot een goed einde en bewijst zijn waarde als 'snelle interventiemacht'.
Bij humanitaire, ongewapende opdrachten komen de para's uit Tielen tussen o.a. voor de bevoorrading van de Sahellanden en het bouwen van verblijfplaatsen in Koerdistan.
In de jaren '90 moeten Belgische eenheden opnieuw tussenkomen in Zaïre: bij de Operatie 'Blue Beam' (oktober 1991, nabij Lubumbashi) zorgt het 3de Bataljon Parachutisten alweer voor de redding en evacuatie van bedreigde burgers. Het bataljon wordt ook aangewezen voor een opdracht in Somalië (1993), dan al in het kader van een UNO-opdracht. In de vroegere kolonie, nu Rwanda, worden in 1994 Belgische commando's vermoord en het 3de Bataljon Parachutisten wordt ingezet bij een risicovolle evacuatie. De manschappen uit Tielen zijn alweer in Afrika, in 1997, om vanuit Brazzaville de evacuatie van Belgen uit Kinshasa te begeleiden.
Maar ook in de Balkanlanden is het onrustig en het 3de Bataljon Parachutisten vervult meerdere opdrachten, als 'Blauwhelm-eenheid' in Kosovo (Belukos 5 - 2000; Belukos 14 - 2003, ...). Het gaat dan vooral om bewakings- en begeleidingsmissies.
Recente opdrachten betekenen de inzet van het bataljon in Libanon (2007-2008) en Afghanistan (2009 en 2011) waarbij de bewaking van de luchthaven van Kaboel wordt verzekerd en de opleiding van Afghaanse bataljons in Noord-Afghanistan wordt begeleid.
Historicus Hugo Peerlinck (° Aalst, 1937) slaagde in zijn opzet om de geschiedenis van het bataljon, vanaf de oprichting in 1955 tot de huidige situatie, te beschrijven in een kroniek, met een historische achtergrond. Dit kon alleen gebeuren door een studie van de omvangrijke archieven over het bataljon, het verzamelen van honderden foto's en het bezoeken van tientallen leden van het bataljon voor het noteren van verhalen en getuigenissen, die het boek tot een levendig verslag maken over de parachutisten uit Kamina, Lombardsijde en Tielen.
Bij de ontbinding van het roemrijke Koreabataljon (1955) wordt in Belgisch-Congo een eenheid para-commando's opgericht om de Koreatraditie te bewaren, een bataljon dat later de basis zal vormen van het 3de Bataljon Parachutisten.
De onrustige periode bij de onafhankelijkheid van onze kolonies betekent een eerste inzet van deze para's bij risicovolle interventies in Congo en Urundi.
Terug in België (1962) wordt het 3de Bataljon Parachutisten in Lombardsijde voorbereid voor een effectieve inzet in binnen- en buitenland en vindt een uitstekende basis in Tielen, vanaf 1973. Dit gebeurt al in 1978, met een tussenkomst in Kolwezi om bedreigde burgers te evacueren.
Het bataljon verwerft een uitstekende reputatie door tussenkomsten in Katanga en Somalië (1993-1994) en de para's van Tielen zullen diverse humanitaire opdrachten uitvoeren, als 'Blauwhelmen' onder UNO-commando in de Balkan (2000-2004) en in Libanon (2007-2008).
Het vertrouwen van de militaire overheid in de kracht en de mogelijkheden van het 3de Bataljon Parachutisten wordt bevestigd door de uitvoering van moeilijke opdrachten in Afghanistan (2009 en 2011).
In dit boek, een 'Kroniek, met een historische achtergrond' wordt voor de eerste keer de geschiedenis van deze elitemilitairen verteld.
In de woelige periode bij de onafhankelijkheid van onze Afrikaanse kolonies (Belgisch Congo en Ruanda-Urundi) in de periode 1960-1962, bewees het bataljon een waardige opvolger te zijn van de het Vrijwilligerskorps voor Korea: bij talrijke sprongen en stormlandingen, in moeilijke omstandigheden, werden duizenden blanke burgers ontzet en geëvacueerd.
Het bataljon werd daarna geplaatst in Lombardsijde (1962) en kreeg in de periode 1973-1977 zijn huidige standplaats in Tielen. De voorbereiding op tussenkomsten, vooral in Afrika, kan in ideale omstandigheden gebeuren tijdens talrijke oefeningen in België en in het buitenland.
In mei 1978 neemt het bataljon deel aan de grootscheepse reddingsactie 'Red Bean' van door onlusten bedreigde burgers in Kolwezi, in het vroegere Katanga. In een doeltreffend optreden brengt het bataljon deze bevrijdings- en beschermingsopdracht tot een goed einde en bewijst zijn waarde als 'snelle interventiemacht'.
Bij humanitaire, ongewapende opdrachten komen de para's uit Tielen tussen o.a. voor de bevoorrading van de Sahellanden en het bouwen van verblijfplaatsen in Koerdistan.
In de jaren '90 moeten Belgische eenheden opnieuw tussenkomen in Zaïre: bij de Operatie 'Blue Beam' (oktober 1991, nabij Lubumbashi) zorgt het 3de Bataljon Parachutisten alweer voor de redding en evacuatie van bedreigde burgers. Het bataljon wordt ook aangewezen voor een opdracht in Somalië (1993), dan al in het kader van een UNO-opdracht. In de vroegere kolonie, nu Rwanda, worden in 1994 Belgische commando's vermoord en het 3de Bataljon Parachutisten wordt ingezet bij een risicovolle evacuatie. De manschappen uit Tielen zijn alweer in Afrika, in 1997, om vanuit Brazzaville de evacuatie van Belgen uit Kinshasa te begeleiden.
Maar ook in de Balkanlanden is het onrustig en het 3de Bataljon Parachutisten vervult meerdere opdrachten, als 'Blauwhelm-eenheid' in Kosovo (Belukos 5 - 2000; Belukos 14 - 2003, ...). Het gaat dan vooral om bewakings- en begeleidingsmissies.
Recente opdrachten betekenen de inzet van het bataljon in Libanon (2007-2008) en Afghanistan (2009 en 2011) waarbij de bewaking van de luchthaven van Kaboel wordt verzekerd en de opleiding van Afghaanse bataljons in Noord-Afghanistan wordt begeleid.
Historicus Hugo Peerlinck (° Aalst, 1937) slaagde in zijn opzet om de geschiedenis van het bataljon, vanaf de oprichting in 1955 tot de huidige situatie, te beschrijven in een kroniek, met een historische achtergrond. Dit kon alleen gebeuren door een studie van de omvangrijke archieven over het bataljon, het verzamelen van honderden foto's en het bezoeken van tientallen leden van het bataljon voor het noteren van verhalen en getuigenissen, die het boek tot een levendig verslag maken over de parachutisten uit Kamina, Lombardsijde en Tielen.
Bij de ontbinding van het roemrijke Koreabataljon (1955) wordt in Belgisch-Congo een eenheid para-commando's opgericht om de Koreatraditie te bewaren, een bataljon dat later de basis zal vormen van het 3de Bataljon Parachutisten.
De onrustige periode bij de onafhankelijkheid van onze kolonies betekent een eerste inzet van deze para's bij risicovolle interventies in Congo en Urundi.
Terug in België (1962) wordt het 3de Bataljon Parachutisten in Lombardsijde voorbereid voor een effectieve inzet in binnen- en buitenland en vindt een uitstekende basis in Tielen, vanaf 1973. Dit gebeurt al in 1978, met een tussenkomst in Kolwezi om bedreigde burgers te evacueren.
Het bataljon verwerft een uitstekende reputatie door tussenkomsten in Katanga en Somalië (1993-1994) en de para's van Tielen zullen diverse humanitaire opdrachten uitvoeren, als 'Blauwhelmen' onder UNO-commando in de Balkan (2000-2004) en in Libanon (2007-2008).
Het vertrouwen van de militaire overheid in de kracht en de mogelijkheden van het 3de Bataljon Parachutisten wordt bevestigd door de uitvoering van moeilijke opdrachten in Afghanistan (2009 en 2011).
In dit boek, een 'Kroniek, met een historische achtergrond' wordt voor de eerste keer de geschiedenis van deze elitemilitairen verteld.
