De zwarte beer
De zwarte beer is een flink uit de kluiten gewassen beer die een groot leefgebied in Noord-Amerika bewoont. Vooral in de nationale parken zijn ze tegenwoordig in groten getale te zien. Het roofdier is van nature erg mensenschuw, maar in de toeristische trekpleisters hebben ze ontdekt dat het wel erg makkelijk is om voedsel te vinden in de nabijheid van mensen. Dat is ook het beeld dat het eerste in je opkomt, een beer die zijn neus in een afvalbak stopt om wat etenswaren te bemachtigen. Het andere beeld is dat van de luie visser die aan de over van een rivier geduldig wacht tot een zalm uit het water springt om in zijn grijpgrage klauwen terecht te komen. Dit doet een beetje afbreuk aan de ware natuur van de zwarte beer. Een machtige verschijning die zich ondanks de enorme spierkracht vooral voedt met vruchten en planten. Met zijn warmtebestendige bontjas overleeft hij in een diepe winterslaap de wintermaanden om in de zomer vooral te eten, heel veel te eten.
De zwarte beer is een flink uit de kluiten gewassen beer die een groot leefgebied in Noord-Amerika bewoont. Vooral in de nationale parken zijn ze tegenwoordig in groten getale te zien. Het roofdier is van nature erg mensenschuw, maar in de toeristische trekpleisters hebben ze ontdekt dat het wel erg makkelijk is om voedsel te vinden in de nabijheid van mensen. Dat is ook het beeld dat het eerste in je opkomt, een beer die zijn neus in een afvalbak stopt om wat etenswaren te bemachtigen. Het andere beeld is dat van de luie visser die aan de over van een rivier geduldig wacht tot een zalm uit het water springt om in zijn grijpgrage klauwen terecht te komen. Dit doet een beetje afbreuk aan de ware natuur van de zwarte beer. Een machtige verschijning die zich ondanks de enorme spierkracht vooral voedt met vruchten en planten. Met zijn warmtebestendige bontjas overleeft hij in een diepe winterslaap de wintermaanden om in de zomer vooral te eten, heel veel te eten.
