Lotsverbonden ontrouw. De wankelmoedige verhouding tussen Noord en Zuid, 1585-1815
Korte inhoud:
De samenvoeging van Noord en Zuid onder koning Willem I volgde op twee eeuwen van scheiding. De Opstand van de zestiende eeuw had niet alleen gezorgd voor een staatkundige scheuring, maar had beide landen ook een verschillende richting ingestuurd. Het Zuiden werd gerekatholiseerd en werd onderdeel van het grote Habsburgse rijk. Het Noorden groeide als zelfstandige republiek uit tot een politieke en economische grootmacht. Het particularisme van de afzonderlijke oude gewesten enerzijds en de gehechtheid aan 'de Nederlanden' als geografisch en mentaal kader anderzijds bleven nog lange tijd doorleven, maar tegelijk werden zij steeds meer aangevuld en in de tweede helft van de achttiende eeuw ook gaandeweg vervangen door een ontluikend Noordelijk en een Zuidelijk nationaal bewustzijn. De gezamenlijke erfenis vervaagde, de verbondenheid verloor haar functie. De andere Nederlanders werden vreemden, het andere Nederland een buitenland. Het koninkrijk waarin ze uiteindelijk werden verenigd, kon niet anders dan uit 'twee afdeelingen' bestaan.
Auteur: Tom Verschaffel
Tom Verschaffel studeerde geschiedenis aan de KU Leuven en aan het Europees Universitair Instituut in Firenze. Hij promoveerde in 1996 op een proefschrift dat was gewijd aan de geschiedbeoefening in de Oostenrijkse Nederlanden. Zijn onderzoek betreft de historiografie en de brede historische cultuur van de achttiende, negentiende en twintigste eeuw, publieksgeschiedenis en de visuele voorstelling van het verleden, cultureel nationalisme, de culturele uitwisseling tussen België en zijn buurlanden, en de cultuurgeschiedenis van migratie.
Korte inhoud:
De samenvoeging van Noord en Zuid onder koning Willem I volgde op twee eeuwen van scheiding. De Opstand van de zestiende eeuw had niet alleen gezorgd voor een staatkundige scheuring, maar had beide landen ook een verschillende richting ingestuurd. Het Zuiden werd gerekatholiseerd en werd onderdeel van het grote Habsburgse rijk. Het Noorden groeide als zelfstandige republiek uit tot een politieke en economische grootmacht. Het particularisme van de afzonderlijke oude gewesten enerzijds en de gehechtheid aan 'de Nederlanden' als geografisch en mentaal kader anderzijds bleven nog lange tijd doorleven, maar tegelijk werden zij steeds meer aangevuld en in de tweede helft van de achttiende eeuw ook gaandeweg vervangen door een ontluikend Noordelijk en een Zuidelijk nationaal bewustzijn. De gezamenlijke erfenis vervaagde, de verbondenheid verloor haar functie. De andere Nederlanders werden vreemden, het andere Nederland een buitenland. Het koninkrijk waarin ze uiteindelijk werden verenigd, kon niet anders dan uit 'twee afdeelingen' bestaan.
Auteur: Tom Verschaffel
Tom Verschaffel studeerde geschiedenis aan de KU Leuven en aan het Europees Universitair Instituut in Firenze. Hij promoveerde in 1996 op een proefschrift dat was gewijd aan de geschiedbeoefening in de Oostenrijkse Nederlanden. Zijn onderzoek betreft de historiografie en de brede historische cultuur van de achttiende, negentiende en twintigste eeuw, publieksgeschiedenis en de visuele voorstelling van het verleden, cultureel nationalisme, de culturele uitwisseling tussen België en zijn buurlanden, en de cultuurgeschiedenis van migratie.
