Sommige Nederlandse vissersfamiliebedrijven bestaan al meer dan 300 jaar. En dat terwijl het visserijbedrijf eigenlijk een hachelijke onderneming is: de visserman moet werken in de natuur en met wat die natuur te bieden heeft, en rekening houden met weer, wind, quota, windparken, natuurgebieden, regels en nog meer regels.
Hoe heeft het familiebedrijf zich de afgelopen honderd jaar staande weten te houden? Hoe draait het in onze tijd? Zijn de huidige potentiële opvolgers nog wel gemotiveerd om het bedrijf voort te zetten? Welke vernieuwingen zijn nodig? En zijn die moderne eisen nog wel haalbaar?
Het geheim van oude familiebedrijven die dwars tegen de stroom in overeind blijven? Altijd blijven innoveren, risico's durven nemen en doorzetten om het bedrijf voor de volgende generatie te behouden.
