Miskind is het boeiende, waargebeurde verhaal van Evi Wiersing (pseudoniem van de auteur Zwanny Visser-Zandt) die opgroeide met een moeder die niet van haar kon houden. Het zijn herinneringen en verhalen die haar leven voor een groot deel bepaald hebben.
Het eerste deel van het boek is geromantiseerd op basis van feiten die de auteur van familieleden vernomen heeft. Ina (moeder van Evi) groeit op tijdens de oorlogsjaren (WOII) in een Gronings boerengezin. Zij trouwt jong en krijgt drie kinderen. Twee baart zij zelf, maar het eerste kind (Evi) komt via een andere weg in het leven van Ina terecht. Dit lijkt de oorzaak te zijn van de moeizame, liefdeloze relatie tussen moeder en dochter.
In het tweede en derde deel beschrijft de auteur de ontwikkeling van Evi, van meisje tot volwassen vrouw en zelf moeder van eigen kinderen en vele pleegkinderen. De zoektocht naar een teken van genegenheid van haar moeder of dat ene zinnetje: "ik hou van jou" loopt als een rode draad door het hartverscheurende verhaal. Als moeder Ina uiteindelijk op haar sterfbed ligt houdt zij de lippen stijf op elkaar en doet alsof zij nog in coma ligt. Kort nadat Evi en haar man weer zijn vertrokken, blijkt Ina wel daarna nog met haar andere dochter en zoon te hebben gesproken. Deze laatste actie van Ina is kenmerkend voor alle andere verhalen die hierover in dit boek staan.
