Op 18 september 2014 is het een jaar geleden dat Johannes van Dam overleed. De gesel van de hoofdstedelijke restaurateurs is geveld, en er is niemand die de door Van Dam zelf geschapen positie kan innemen. Van Dam was een fenomeen, een autodidact bovendien die zelfs de meest gereputeerde sterrenkok overtrof in feitenkennis. Hij nam de gehaktbal en de kroket even serieus als de moleculaire cuisine. Met zijn boeken over koken en eten, en dan vooral zijnÂDikkeVan Dam, zijn columns in Elsevier en zijn wekelijkse recensies in Het Parool, verwierf hij Âbekendheid in heel Nederland.Johannes van Dam tegenspreken was niet alleen onverstandig, het was de facto eigenlijk onmogelijk. Bij zijn toch onverwachte overlijden was zijn reputatie zo groot dat het nationaal nieuws was en Het Parool met een apart katern uitkwam, geheel gewijd aan de eigenzinnige criticus.Monsieur Croquette is een gewogen portret van een unieke en bovenal gewichtige recensent, aan de hand van gesprekken met vrienden en bekenden. Maar ook met collega-restaurantbesprekers en culi-journalisten, met zijn uitgever, met krantenbazen en niet in de laatste plaats met de restauÂrateurs â zowel de door Johannes geprezen als de versmade.
