Ze hebben namen als Janet, Toos, Sonja of Semra. Tientallen vrouwen, jong en oud, belanden achter de tralies omdat ze iemand hebben vermoord. Hun partner, hun kind, hun vader, hun minnaar, hun rivale. Vrouwen hebben allerlei motieven om te moorden, maar een ding staat vast: vrijwel altijd slaan ze dichtbij huis toe.
Zo vermoordde de knappe Janet S. met een bijl een zakenman met wie ze een seksdate in een zomerhuisje had. Janet was toen zeven jaar uit de gevangenis, omdat ze in 2003 ook al eens een man om het leven had gebracht. Achttien jaar was ze toen. Vrouwen plegen moorden om een probleem op te lossen. Als ze dat eenmaal hebben besloten zijn ze niet meer te houden, hoe krankzinnig hun daad voor buitenstaanders ook lijkt.
Oud-Telegraafjournalist Jolande van der Graaf en misdaadauteur Hieke Wienke Jans spraken met daders, slachtoffers en nabestaanden. Ze deden intensief onderzoek, interviewden verschillende deskundigen en verbaasden over het razendsnel groeiende aantal dodelijke vrouwen. Wat is hun achtergrond, wat zijn hun beweegredenen om iemand ter vermoorden, hoe gaan ze te werk, en hoe komt het dat steeds meer vrouwen moorden plegen?
Het boek van Jans en Van der Graaf toont aan dat ook in de misdaad een emancipatiegolf heeft plaatsgevonden. Steeds meer vrouwen plegen moorden en doen dat ook op een steeds ‘mannelijker’ manier. Moordende vrouwen zijn - helaas - niet meer weg te denken uit de Nederlandse samenleving.
Nederlandse moordwijven wordt uitgegeven in samenwerking met Crimesite, Nederlandse grootste gespecialiseerde website met maandelijks ruim 1.2 miljoen bezoekers.
Hieke Wienke Jans schrijft filmscenario’s, publiceert in Panorama over misdaad en was co-auteur van De Crime Top 100. Met Ralph Schippers schreef ze het positief ontvangen standaardwerk Seriemoordenaars in Nederland: ‘(…) een geweldig geschreven boek. Soms lijkt het wel fictie.’
Jolande van der Graaf werkte ruim twintig jaar bij De Telegraaf en coverde talrijke ernstige en geruchtmakende misdrijven. Haar specialiteit is het onderzoek naar cold cases. ‘Uit ons boek blijkt dat moordlustige vrouwen bepaald niet onderdoen voor mannen. Hun vastberadenheid om te doden is grenzeloos.’
Zo vermoordde de knappe Janet S. met een bijl een zakenman met wie ze een seksdate in een zomerhuisje had. Janet was toen zeven jaar uit de gevangenis, omdat ze in 2003 ook al eens een man om het leven had gebracht. Achttien jaar was ze toen. Vrouwen plegen moorden om een probleem op te lossen. Als ze dat eenmaal hebben besloten zijn ze niet meer te houden, hoe krankzinnig hun daad voor buitenstaanders ook lijkt.
Oud-Telegraafjournalist Jolande van der Graaf en misdaadauteur Hieke Wienke Jans spraken met daders, slachtoffers en nabestaanden. Ze deden intensief onderzoek, interviewden verschillende deskundigen en verbaasden over het razendsnel groeiende aantal dodelijke vrouwen. Wat is hun achtergrond, wat zijn hun beweegredenen om iemand ter vermoorden, hoe gaan ze te werk, en hoe komt het dat steeds meer vrouwen moorden plegen?
Het boek van Jans en Van der Graaf toont aan dat ook in de misdaad een emancipatiegolf heeft plaatsgevonden. Steeds meer vrouwen plegen moorden en doen dat ook op een steeds ‘mannelijker’ manier. Moordende vrouwen zijn - helaas - niet meer weg te denken uit de Nederlandse samenleving.
Nederlandse moordwijven wordt uitgegeven in samenwerking met Crimesite, Nederlandse grootste gespecialiseerde website met maandelijks ruim 1.2 miljoen bezoekers.
Hieke Wienke Jans schrijft filmscenario’s, publiceert in Panorama over misdaad en was co-auteur van De Crime Top 100. Met Ralph Schippers schreef ze het positief ontvangen standaardwerk Seriemoordenaars in Nederland: ‘(…) een geweldig geschreven boek. Soms lijkt het wel fictie.’
Jolande van der Graaf werkte ruim twintig jaar bij De Telegraaf en coverde talrijke ernstige en geruchtmakende misdrijven. Haar specialiteit is het onderzoek naar cold cases. ‘Uit ons boek blijkt dat moordlustige vrouwen bepaald niet onderdoen voor mannen. Hun vastberadenheid om te doden is grenzeloos.’
