'Nu kun je al die dingen doen die je al eeuwen wilde gaan doen,' zei ze. 'Italiaans leren.' 'Italiaans leren?' riep ik zo woest dat ik de koffie over me heen klotste. 'Waarom denkt iedereen toch dat ik Italiaans wil leren? Ik ga één keer in de drie jaar een weekje naar Italië, hooguit. No comprendo Italiano! No quiero comprendare Italiano! Nee, dat is nou juist zo heerlijk van zestig zijn, dat je je níet meer schuldig voelt dat je géén Italiaans leert!' Marie is te jong om zich met een traplift omhoog te laten vervoeren of om te genieten van de luxe van een inloopbad (maar niet zó jong dat ze niet zou kunnen genieten van een paar gemakkelijke schoenen). Natuurlijk, ze begint al wel op leeftijd te komen - maar ze vindt dat geweldig! Weliswaar is ze lichtelijk geobsedeerd door de vraag of ze de seks in haar leven moet opgeven - 'Au! Au! Au!' -, maar daar staan andere dingen tegenover, zoals helemaal opnieuw verliefd worden op haar kleinkind Gene. Nee, ik wil niet bij een leesclub! is een buitengewoon geestig gefictionaliseerd dagboek. Wat gebeurt er als je de gedachten van een knorrige en verfrissend eigenwijze oudere vrouw mengt met die van Bridget Jones? Dít!
