Nu is al te laat vermengt een aantal soms contraire maar altijd liefdevolle hommages met krachtige herinneringen en heel diverse echo s uit een scherp luisterend bestaan. Het resultaat is een broeierige ruimte waarin beeld en kleur, klank en ritme voortdurend wisselende verbindingen aangaan en bittere ernst balanceert met respectloze humor, weemoed met uitgelatenheid: de ruimte van een totaalervaring. Met Nu is al te laat ontsluit Erik Spinoy andermaal ongeziene mogelijkheden van de poëzie.
