In dit boek beschrijft de moeder van het Engelse meisje Brigie, dat op zestienjarige leeftijd is overleden, het korte leven van haar dochter. Eerst maakt de lezer in vogelvlucht kennis met de eerste jaren van Brigie, waarna de laatste drie maanden zeer uitgebreid worden beschreven. Een knobbeltje aan Brigies hand levert aanvankelijk niets op, maar men denkt wel dat zij aan tuberculose lijdt; steeds sterker groeit het vermoeden dat het echter om een zeer kwaadaardige vorm van kanker gaat. De moeder licht dan haar dochter in. Op een gevoelige, maar niet sentimentele wijze wordt verteld hoe vrienden en familie Brigie naar haar eind begeleiden. Zij gaat haar dood tegemoet zonder angst en verzet, maar in rust en vrede. Als aanhangsel beide toespraken, die bij haar begrafenis werden uitgesproken. Het positief geschreven boek kan mensen in vergelijkbare omstandigheden geestelijk opbeuren.
