Bijna een miljoen Joden werden in de Tweede Wereldoorlog vermoord in het vernietigingskamp Treblinka, dat alleen op vernietiging was gericht. Minder dan zestig mensen overleefden het kamp. De meeste gedeporteerden werden onmiddellijk na aankomst vergast, slechts enkelen konden langer overleven omdat zij moesten helpen bij het werk dat de vernietiging met zich meebracht. Richard Glazar was een van hen. Met enkele andere heldhaftige gevangenen organiseerden hij en zijn vriend Karl Unger in augustus 1943 een opstand. Veruit het grootste deel van de groep die kon vluchten werd alsnog opgepakt en vermoord, maar Glazar en Unger ontkwamen In dit boek vertelt Glazar het verhaal van zijn deportatie, de gruwelijke werkelijkheid van het kamp, de beraming van de opstand en zijn vlucht. Hij geeft scherp maar in ingehouden proza een pijnlijk levendig beeld van de dagelijkse gang van zaken, van de ss-bewakers, van zichzelf en zijn medegevangenen. De opstand in het kamp getuigt ervan dat mensen zelfs onder verschrikkelijke omstandigheden soms toch de moed vinden zich te verzetten.
