Congo-Vrijstaat was privé eigendom en exploitatiegebied van de Belgische koning Leopold II. Het land was tachtig maal groter dan zijn koninkrijk. De 22-jarige Carl van Overstraeten vertrok in 1905 vanuit de Antwerpse haven om in de Onafhankelijke Congostaat in dienst te gaan bij de ‘Compagnie du Lomami’, een kleindochtermaatschappij van de ‘Compagnie du Congo pour le Commerce et l’Industrie’ (CCCI), de ouderdomsdeken van de koloniale ondernemingen. Het bedrijf kreeg beide oevers van de rivier de Lomami ter beschikking om er rubber maar ook andere producten te oogsten. Het door Carl van Overstraeten bijgehouden reisdagboek vormt, ondanks de korte tijdsspanne, een unieke, doch Westerse, bron betreffende het reilen en zeilen in de Onafhankelijke Congostaat, de toenmalige tijdsgeest en de visie van een Belgische jongen die zijn leven in Elsene achterliet voor het onbekende. Het is daarbij belangrijk de bron niet zomaar voor zich te laten spreken. De auteur, zijn kleindochter, stelt zich dan ook terecht veel vragen. Waarom vertrok Carl naar het ‘duistere Afrikaanse hart’? Wat vertelde hij ons en wat niet? Waarom stopte zijn getuigenis zo plots? Waarom keerde hij terug naar België? Daarbij reikt de auteur de lezer een van de vele denksporen aan wanneer ze het verband legt tussen de fictie van Joseph Conrads ‘Heart of darkness’ en Van Overstraetens dagboek.
